bu sefer ki, bir başka..
bu sefer; gizli melodiler falan yok; kişiye özel göndermelerde yok,
bu sefer; karşılıklı oturup konuşuyoruz seninle,
bu sefer; birlikte bi başka olsun diyoruz seninle..
dertleşiyoruz yani altı üstü; fazla üsteleme,
zaten sen beni; en çok bende seni dinliyorum,
fazlası ya da azı yok !
ama bu sefer; önce bi ben başlıyayim.. şimdi beni dinle..
birileri var; hayat onları hiç sevmez,
her sabah uyanırlar; ya geçmişe, ya da bilinmez şimdiye
onlar; mahkum ve gardiyan;
onlar, kapalı kapılar ardında gözyaşlarını saklayan..
ya da kimileri var; onlara hiç bulaşma,
beyaz gözüken şeytanlardır onlar..
siyahlarını yavaş yavaş yavaş salarlar yüreğine,
beyazdan griye ya da beyazdan siyaha, ne zaman kararmışsın;
ne zaman suların bulanmış, anlamazsın bile
onlar seni öyle bir içine alır, öyle bir saklar ki;
dışardan ara kendini; bulamazsın bile..
ama hayat bu mu olmalı ? herkesin birbirine bir duvarımı olmalı ?
eğer içindeki beyaz; dışındaki siyah kabuğa, vura vura çatlatıyosa;
bazen içinden bişeyler şöyle bir durup; yeter artık diyosa,
ve sen bundan artık memnun değilsen; sende artık kendini özlemişsen,
o zaman içindekini dinle.. şöyle bir dur; olduğun yerde ve.. yeter artık de
sana dedim dostum, bu bir şarkı değil;
yerinde olsaydım dinlemezdim bile..
çünkü ben seni kandırdım;
çünkü sadece ben konuştum,
şimdi kapa şu salak şeyi;
ve kendi hayatını, kendin belirle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder